0 ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

  Ο χιονάνθρωπος των Χριστουγέννων 14/10/2015

Παραμύθι

Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη  
δώστης κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι να αρχινήσει...
Μια φορά κι έναν καιρό άρχισε να χιονίζει.

Άσπρες στριφογυριστές νιφάδες

γέμισε η πλάση. 
Είναι κάτι καταπληκτικό 

να βλέπεις σιγά-σιγά ν' αλλάζουν

 όλα μέσα από έναν μολύβι ουρανό με χαμηλά σύννεφα

 άσπρα γκρι, να ξεπηδούν σαν μικρές ασημένιες νεράϊδες

 και το χιόνι να στροβιλίζεται παγωμένο, χορεύοντας

 πότε σ' απίστευτα γοργά φυσήματα του παγωμένου αέρα

 και πότε σαν να θέλει να μας αγκαλιάσει

μέσα σε παγωμένους στροβιλισμούς.

 Κάποια τέτοια νύχτα, 

με πολύ χιόνι που έπεφτε ασταμάτητα

 φωτίζοντας την νυχτιά και τον σκοτεινό ουρανό

μέσα σε χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα γεννήθηκα κι εγώ.

Χαχαχα ποιος εγώ; Μα εγώ ο αγαπημένος φίλος σας,

 εγώ που κάθε χρόνο για να βρεθώ κοντά σας πρέπει πρώτα

 να χιονίσει πολύ ένα βράδυ ή και δυο ή και τρία βράδια. 

Μετά αφού ξημερώσει, το μυστικό είναι να βγούνε τα παιδιά

  να παίξουν και τότε είναι σίγουρο ότι θα 'ρθω κοντά σας κι εγώ.

Ναι, ο αγαπημένος σας  χιονάνθρωπος! 

Που θα με φτιάξετε όλο χαρά, όσο κι αν οι παγωμένες μυτούλες,

 τα κόκκινα απ' το κρύο μαγουλάκια και τα ξυλιασμένα χεράκια

 σας λένε να πάτε στο σπίτι να καθίσετε κοντά στο τζάκι.

 Εγώ είμαι το πιο γλυκό σας παιχνίδι, που όλο φαντασία 

σαν μικροί θεοί θέλετε να με δημιουργήσετε,

 μέσα απ' τις μαγικές χιονονιφάδες.  

Έτσι σήμερα, μετά από πολύ χιόνι παραμονή των Χριστουγέννων 

με χαρούμενες φωνές και με κάλαντα ν' ακούγονται

 σ' όλη την φύση απ' τα παιδιά , 

σήμερα την πιο μαγική μέρα, την παραμονή

 της γέννησης του Χριστούλη 

αποφάσισαν κάποια παιδιά παίζοντας χιονοπόλεμο

 να κάνουν ένα χιονάνθρωπο. Εμένα!!!

Χαχαχα...

Άρχισαν να κυλούν και να τυλίγουν το χιόνι 
σε μια μεγάλη μπάλα χιονιού 

κι αφού μάζεψαν πολλά μέτρα χιόνι να σου, έγινε το σώμα μου. 

Μετά έκαναν τα πόδια με τον ίδιο τρόπο 

κι έβαλαν επάνω το σώμα και μετά με τα παγωμένα χεράκια,

 έκαναν το κεφάλι και για να ζεσταίνομαι μου 'καναν ένα σκούφο

 από μια φωλιά πουλιών που 'φυγαν το φθινόπωρο 

για πιο ζεστά μέρη, ένα υπέροχο σκούφο χρυσό-καφέ, 

τα μάτια και το στόμα έγιναν από πευκοβελόνες

κι από παγωμένα κλαράκια.

 Ένα παιδί έβγαλε ένα κατακόκκινο κασκόλ 

που του το έφτιαξε η γιαγιά του και μου το έβαλε στο λαιμό.   

Άρχισα να ζεσταίνομαι λίγο... 

Μετά άλλα παιδιά μου κάνανε κουμπιά 

από βελανίδια κι αμέσως απέκτησα και παλτό.

Άλλα μου έβαλαν μαλλιά από άχυρο 
κι άλλα μου ζωγράφισαν το πρόσωπο με ξύλα 
κι ένα παιδί μου 'βαλε και μια μύτη από κουκουνάρι.

Ήμουν τόσο χαρούμενος κι ευτυχισμένος 
και τα παιδιά το ίδιο .

Παίζανε χιονοπόλεμο ,

 έτρεχαν δίπλα μου και 'γώ μαζί τους παρασύρθηκα

 μέχρι αργά το απόγευμα που μ' άφησαν μόνο,

γιατί άρχισε πάλι να χιονίζει .

Ουφφφ είχα κουραστεί κι εγώ, θα κοιμόμουν λίγο... 

Η  ησυχία το φωτεινό αυτό βράδυ, ήταν μεγάλη.

 Τύλιξα καλύτερα το κασκόλ μου, έβαλα τον σκούφο πιο βαθιά,

 κούμπωσα το παλτό μου,
έκλεισα τα μάτια απ' τις πευκοβελόνες και κοιμήθηκα. 

Αχ τι γλυκά όνειρα μες την παγερή βραδιά,

 ζήλευα κι εγώ ένα τζάκι, μια αγκαλιά, ένα κρεβάτι, μια φωτιά 

να ζεσταινόμουν  δίπλα της μα όλα αυτά τ' απλά

ήταν απαγορευμένα για 'μένα γιατί ήμουν απλά ένας χιονάνθρωπος.

 Ήμουν ψεύτικος κι αληθινός , μα δεν το ήξερε κανείς αυτό  

 μα ήμουν τόσο ευτυχισμένος .

Ξαφνικά, άκουσα

κάτι μικρά καμπανάκια σαν μαγεμένη ορχήστρα

 και κάτι γέλια από ψηλά, 

κοίταξα και τι να δω!!! Μέσα σε μια χρυσή αστρόσκονη

σαν ποτάμι από αστεράκια στον ουρανό,

 φαινόταν μακρυά μια άμαξα να πετάει κι ένα χαρούμενο γέλιο , 

είχε σταματήσει το χιόνι και το φεγγάρι ψηλά άφησε να φανεί 

η πιο μαγική εικόνα του μυαλού .

Ο Άγιος Βασίλης έτρεχε στα ουράνια να μοιράσει 
τα δώρα στα παιδιά,

 στα καλά παιδιά την βραδιά των Χριστουγέννων 

κι ήταν εδώ κοντά μου στον ουρανό, 
από πάνω μου περνούσε και γελούσε  
φωτίζοντας με την κατακόκκινη στολή του  

κι μ' ένα φορτίο απο χιλιάδες δώρα για χιλιάδες καλά παιδιά.

  Ω!!! Πόσο μαγικά να σχίζει τον ουρανό 

 δίπλα στο φεγγάρι, εκεί μακρυά πιο μακρυά 
ανάμεσα απ' τα δέντρα 

 και τα βουνά ξεχωρίζει ένα λαμπερό αστέρι.    

 Μα δεν τα πίστευα, δεν πίστευα ότι έβλεπα ότι ζούσα

 σε μια τόσο μαγεμένη νύχτα.

 Δεν την είχα ξαναζήσει, δεν έτυχε, δεν προλάβαινα 

ήμουν σε λάθος μέρος, λάθος ώρα. 
Μα τι λέω!

 Θα πιστέψω ότι ο Άγιος Βασίλης είναι αληθινός ;

 Χαχαχα εγώ είμαι  χιονάνθρωπος ... 

Κάτι είδα να πέφτει από ψηλά.Ένα κουτί από τα χιλιάδες δώρα  

μέσα απ' τις ασημένιες αχτίδες του φεγγαριού έπεσε δίπλα μου.

 Θα το έχασε ο Αη Βασίλης σκέφτηκα, το πήρα στα χέρια μου και το άνοιξα προσεκτικά,

 μέσα είχε μπότες, μπότες κόκκινες  

 μ' άσπρη γούνα!Ωχ πόσο κρύωναν τα πόδια μου,

λες να μου κάνουν είπα;Μπαααα... 

Τις κοίταζα ώρα πολύ!Οι χιονάνθρωποι δεν φοράνε μπότες 
ούτε παίρνουν δώρα σκέφτηκα,μα κρύωνα... 
Λες να 'ναι στο νούμερο μου; 

 Τις πήρα, ήταν ολοκαίνουργιες γυάλιζαν και μοσχοβολούσαν δέρμα,
 τις φόρεσα και μου έκαναν.

 Χάρηκα, δεν το πίστευα, είχα κι εγώ δώρο φέτος 
απ' τον Άγιο Βασίλη!

 Πόση χαρά και πόση ζεστασιά ένοιωσα από το δώρο μου,

 τις μπότες του Αη Βασίλη.

Ήθελα να τρέξω προς τ' άστρο τώρα στον ουρανό 

με τις καινούργιες μου μπότες.

Ναι, θα πάω!
Τέντωσα τ' αυτιά μου και κοίταξα ψηλά τ' άστρο. 

Χάθηκε, μα άκουγα ψαλμωδίες λες κι άγγελοι 
είχαν κατέβει στην γη. 

Αγγελικές ψαλμωδίες, που όλο και γινόταν πιο δυνατές.   

 Μα που; Που είναι;Που είναι ο πύργος;Το παλάτι 

που θα γεννηθεί ο χριστούλης...

Το χιόνι δυνάμωσε και στροβιλίζεται στον αέρα, 
πότε εδώ και πότε εκεί

  πέφτοντας πάνω στην αχόρταγη γη.  

Ω τι μαγεμένες εικόνες, τα κλαδιά φορτωμένα με χιόνι,

  το δάσος κάτασπρο μέσα σε μια μαγική ομίχλη, 

 τα ζωάκια μέσα απ' τις φωλιές να ξεχωρίζουν μόνο

 οι παγωμένες μουσουδίτσες τους και τα λαμπερά ματάκια τους.

 Τα πουλάκια τυλιγμένα στα ζεστά φτερά τους 
να προσπαθούν να ζεσταθούν

  κι απέναντι εκεί δίπλα πάνω στην λίμνη 
ανάμεσα απ' τις χιονονιφάδες 

ναι,νομίζω ότι χορεύουν πετώντας 
μικρές νεράϊδες, πολύχρωμες...
Ω τι μαγική νύχτα!

Κι εγώ να τρέχω, να τρέχω για να βρω το φως της ζωής .

Το χιόνι μ' αγκαλιάζει, μ' έκανε πιο δυνατό πιο ρωμαλέο

 κι άρχισα να τρέχω ακόμη πιο γρήγορα

για να βρω το μαγικό τόπο της γέννησης.
Ο αέρας στροβιλίζονταν 

και 'γώ όλο αγωνία άρχισα να ξεχωρίζω ένα φως 
μέσα στην χιονοθύελλα,

 ένα φως τόσο δυνατό που στην αρχή φοβήθηκα.  

Μα όχι με τραβούσε κοντά του, ήταν τ' αστέρι τ' ουρανού 

που κατέβηκε στην γη να φωτίσει τον ερχομό του Χριστούλη. 

 Μα τι παράξενο, τόσο θεϊκό φως;
Η θεία γέννηση του καλού  μας χριστουλη 

μέσα σ' ένα κατάλευκο τοπίο κι όμως,
μέσα σ' ένα στάβλο ξύλινο, απλό ,

μέσα στ'  αχυρένια παχνί των ζώων, εκεί μέσα ο Χριστούλης 
 το θεϊκό βρέφος, προσκυνημένος από αγγέλους κι από μάγους. 

Πόσο χαρούμενος ήμουν που πρόλαβα, πόσο ευτυχισμένος

 που αυτήν την μαγική νύχτα έζησα όλα τα όνειρα των παιδιών.

   Ένοιωσα να φωτίζομαι ολόκληρος, να ζεσταίνομαι 

και να παίρνω μέσα μου τούτη την Αγία νύχτα 

όλη την ευλογία της ζωής.

 Φωνές παιδικές και γέλια παιδικά, 

παιδιά ο χιονάνθρωπος μας περίμενε να παίξουμε.

Το χιόνι στροβιλίζονταν γύρω μου κι εγώ εκεί στο μέρος

 που μ' άφησαν τα παιδιά οι φίλοι μου, ακίνητος. 

 Ω τι χαρές ανήμερα Χριστουγέννων με τις ψυχές να πάλλονται,

 τις παιδικές ψυχές που 'χουν μέσα τους και κοντά τους

 την γέννηση του Χριστούλη να τους προστατεύει .

 Ω πόσο θα 'θελα να μπορούσα να τρέξω κι εγώ μαζί με τα παιδιά

 να παίξω με το χιόνι, να κυλιέμαι  
απάνω του και να πετάξω χιονόμπαλες,

 να γίνω πειραχτήρι να βάλω χιόνι 
στα μαλλιά των αγοριών και των κοριτσιών.

 Πόσο με τραντάζει αυτή η θέληση της χαράς  

όλη μέρα, όλη μέρα δίπλα στο δάσος στο χωριό 

μέσα στην πλατεία , με τις καμινάδες απ' τα σπίτια να καπνίζουν

 και τα παιδιά να 'ρχονται και να φεύγουν παίζοντας

κι άλλα παιδιά κι άλλα παιδιά. 

Χριστούγεννα, βράδιασε πάλι  
άναψαν οι λάμπες μέσα στα σπίτια 

κι από τα πολύχρωμα παράθυρα άρχισα να ξεχωρίζω 
τα στολισμένα δέντρα 

και τις κινήσεις μέσα στα σπίτια χαρούμενες φωνές 
και μαγεμένες μυρωδιές 

από κουραμπιέδες, μελομακάρονα και τσουρέκια  

και πολλά άλλα γλυκά μπακλαβάδες, κανταΐφι 
και φαγητά μου τρυπούσαν την μύτη. 

 Ω πόσο θα θελα να 'μουν κοντά σ' όλους, 

μέσα στα γιορτινά σπίτια στα στολισμένα 
χριστουγεννιάτικα δέντρα 

 και στα τεράστια τζάκια με τα δώρα και τις αναμμένες φωτιές, 

που αγκαλιάζουν με την θαλπωρή τους τους ανθρώπους

 τις ευτυχισμένες  χριστουγεννιάτικες  βραδιές .

 Ευτυχισμένοι άνθρωποι, ευτυχισμένα Χριστούγεννα. 

Αλήθεια σας λέγω, αλήθεια σας λέγω 
είμαι κι εγώ πολύ ευτυχισμένος 

 ναι εγώ, ο χιονάνθρωπος χαμογέλασα  

κοίταξα γύρω μου όλη αυτήν την μαγεία των Χριστουγέννων 

κι είπα να κοιμηθώ

  αύριο είναι μια καινούργια γιορτινή μέρα,
ας απολαύσω και πάλι την χαρά που μου δίνουν τα παιδιά!

 Έκανα μερικά βήματα και ξάπλωσα 
στο ξύλινο παγκάκι της πλατείας 

 και τότε πρόσεξα,

 τις κόκκινες μπότες που γυάλιζαν μέσα στις χιονονιφάδες 

 που έπεφταν στροβιλίζοντας χαρούμενες  

απ' τον ουρανό !!!   

 ΠΑΡΑΜΥΘΙ  ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΜΑΡΙΑ ΜΗΛΙΩΝΗ